دسته بندی | صنایع غذایی |
بازدید ها | 2 |
فرمت فایل | ppt |
حجم فایل | 69 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 22 |
مقدمه
در دهه 1980 ، حرکتی در جهت تولید فرآورده های غذایی کم کالری مشاهده گردید.
آگاهی مصرف کنندگان در زمینه کالری و بهداشت ، واکنش سریع بسیاری از تولید
کنندگان را موجب گردید. دو روش به منظور تولید مواد غذایی کم کالری مورد
استفاده قرار گرفت : 1 ) کنترل مقدار و 2 ) کاهش و حذف ترکیبات پرکالری ،
و در درجه نخست شیرین کننده ها و چربی ها . مفهوم کاهش مقدار در برخی زمینه ها
اجرا شد ، ولی کاهش ترکیبات انرژی زا ، بیشتر مورد توجه قرار گرفت. در نتیجه ،
صنایع غذایی در طریق کاهش مقدار چربی ، شیرین کننده ها و سایر کربوهیدرات های
غذایی ، کوشش ، تحقیق و سرمایه گذاری وسیعی نمود.
عوامل قوام دهنده ای که به عنوان جایگزین چربی ها مورد استفاده قرار می گیرند ،
به دو گروه می توان تقسیم نمود : گروه اول آنهایی که فقط تا حدودی ویژگی های
چربی ها ( لیپید ها ) را دارا بوده و یا بروز می دهند. این گروه را جایگزین
نسبی چربی ها می نامند . قوام دهنده های این گروه فاقد فعالیت کاری هستند. گروه
دوم شامل قوام دهنده هایی می شود که هم دارای ویژگی ها و هم فعالیت های
کاری چربی ها می باشند. این گروه می تواند کاملاً جایگزین چربی ها بشود.
به طور معمول ، هر چه مقدار چربی در یک سیستم غذایی بیشتر باشد ، دستیابی به
کلیه ویژگی ها و فعالیت های کاری ، به وسیله فقط یک جایگزین ، مشکل تر خواهد بود.
پلیمرهای محلول در آب ، در اغلب موارد به عنوان جایگزین های نسبی و کامل
چربی ها مورد استفاده قرار می گیرند . این ترکیبات می توانند موادی مانند ترشحات
، درختان و درختچه ها ، عصاره دانه های گیاهی و جلبک های دریایی ، اتر های
سلولز ، صمغ گوار ، صمغ گزانتان و مشتقات آنها باشند.
پلیمرهای محلول در آب ، به طور سنتی ، برای پایدار کردن بخش آبی سیستم های
غذایی ، مورد استفاده قرار می گیرند. برخی دیگر از این ترکیبات در ایجاد خمیره ،
بافت و گرانروی ( چسبندگی ) استفاده می شوند در بسیاری از موارد ، از نشاسته
های تغییر یافته همراه با صمغ ها در کاهش هزینه و اصلاح یا تشدید برخی بافت ها
استفاده می گردد.
پژوهشگران ، پژوهش های گسترده ای را به منظور دستیابی به فنونی شروع نموده اند که
بتوانند خواص نشاسته را برای جایگزین کردن چربی ها تقویت نمایند. نشاسته های تغییر
یافته ( یا اصلاح شده ) در برخی موارد به عنوان جایگزین چربی ها ، و در برخی دیگر
به عنوان حجیم کننده ( یا حجم دهنده ) چربی ها عمل می نمایند. منشاء نشاسته نوع
تغییراتی که روی آن انجام می گیرد در تشدید خواص کاری نشاسته های مختلف مؤثرند
در حال حاضر ، به نظر می رسد که نشاسته هیدرولیز شده سیب زمینی ، بهترین
نشاسته برای جایگزین کردن چربی هاست. برای هیدرولیز نشاسته می توان از آنزیم ها و
یا اسیدها به منظور قطع برخی پیوندهای ملکولی استفاده نمود.
تعدادی جایگزین روغنی و غیر مغذی نیز برای چربی ها تهیه شده اند . فهرست
محدودی از این جایگزین ها نیز در جدول نشان داده شده است.
فایل پاورپوینت 22 اسلاید
دسته بندی | برنامه نویسی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 635 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 96 |
*مقاله درمورد کاربرد میکروارگانیزمها در تهیه مواد لبنی*
کاربرد میکروارگانیزمها در تهیه مواد لبنی
مقدمه:
شیرامولوسیون پیچیدهای از پروتئین، چربی، قند و مواد معدنی است. شیرگاو تقریباً 87% آب، 5/3% پروتئین، 5/3% چربی و 5% لاکتوز دارد که البته در صد آب و چربی از شیر یک گاو به شیر گاو دیگر متفاوت است. محصولات بدست آمده از تخمیر شیر، مزههای متفاوتی دارند و به علت داشتن آب کمتر نسبت به شیر، مقاومتشان در برابر عوامل فساد غذایی بیشتر است. تخمیر شیر در شرایط دمایی مناسب صورت میگیرد و بسته به نوع مخمر، نوع شیر و شرایط فرایند محصولات متفاوت تولید میشود. ارگانیزمهای عمدهای که شیر را به محصولات لبنی فرعی تبدیل میکنند، شامل لاکتوبا سیلوسها و استرپتوکوکها هستند.
استرپتوکوکهای لاکتیک دارای آنتیژنهای گروه N هستند و از مهمترین آنها استرپتوکوکوس لاکتیس، استرپتوکوکوس کرو موریس و استرپتوکوکوس ترموفیلوس را میتوان نام برد.
استرپتوکوکوس لاکتیس متشکل از یک یا دو زنجیره بلند یا کوتاه یا سلولهای بیضی شکل است. استرپتوکوکوس لاکتیس در 28 به سرعت در شیر رشد و آن را ترش میکند. متوقف شدن با کتریهای گرم مثبت در شیر به وجود یک آنتی بیوتیک قوی به نام نیسین ( توسط برخی گونههای استرپتوکوکوس لاکتیس تولید میشود) بستگی دارد.
گونههای لاکتو باسیلوس، مهمترین باکتریهای خانواده لاکتو با سیلوس محسوب میشوند. لاکتو با سیلها (میلهای شکل، باریک، دراز، گرم مثبت و بدون اسپور) معمولاً به صورت رشتههایی مرکب از سلولهای موازی زنجیرهای یا تک تک هستند. لاکتو با سیلها در مواد غذایی و فراوردههای لبنی به وفور یافت میشوند. بیشتر گونهها جور تخمیر (هوموفرمانتاتیو) وعدهای مانند لاکتو باسیلوس فرمنتم و لاکتوباسیلوس پاستوریا نوس ناجور تخمیر (هتروفرمانتاتیو) هستند. بسیاری از گونههای موجود در شیر پاستوریزه مانند لاکتوباسیلوس برنیس، لاکتو با سیلوس لاکتیس و لاکتو با سیلوس فرمنتم، مقاوم به اسید و ترمودیوریک (تحمل کننده گرما) هستند و در تهیه فراوردههای لبنی ایفای نقش میکنند.
البته باید در نظر داشت که در فرایند تولید هر یک از این فراوردهها، میکروارگانیزمهای متنوع دیگری از جمله کورینه با کتریومها و میکروکوکوسها، مخمرها و قارچها و غیره نیز نقش دارند، که در اینجا به بررسی آنها میپردازیم.
نقش میکروارگانیزمها در مراحل رسیدن پنیر:
پنیر فرآوردهای است که در نتیجه انعقاد شیرگاو، گوسفند، بز، گاومیش و یا مخلوطی از دو یا چند نوع از آنها و یا از whey (آب پنیر) بدست میآید. شیر مورد استفاده با یکی از روشهای متداول پاستوریزه میشود و به کمک مایه پنیر و با استفاده از باکتریهای آغازگر مجاز، منعقد میشود. پس از جدا نمودن آب پنیر (whey)، لخته در آب نمک نگهداری میشودو بعد از طی مراحل رسیدن آماده مصرف میگردد. غلاوه بر این، بر طبق استاندارد فرانسه، پنیر دارای این خصوصیات است:
1- پنیر میتواند فرآوردهای تخمیری یا غیرتخمیری باشد.
2- پنیر باید ار انعقاد شیر کامل یا شیر بیچربی و یا مخلوطی از آنها بدست آید.
3- این فراوردهها باید بعد از انعقاد آبگیری شوند.
4- در100 گرم پنیر باید حداقل 23 گرم ماده خشک وجود داشته باشد.
با توجه به این نکات پنیر فراودهای صرفاً تخمیری نیست و فرایند تولید آن از دو مرحله آنزیمی و تخمیری تشکیل میشود. در اینجا نقش میکروارگانیزمها در هر یک از مراحل بررسی میشود.
Whey چیست؟
Whey یک مایع متمایل به زرد است که در هنگام تولید محصولات لبنی تولید میشود. هنگامیکه کازئین (پروتئین حساس به اسید) حلالیتش کم میشود و منعقد میگردد، آب (whey) خارج میشود.
Whey بطور عمده از آب تشکیل شده است ولی حاوی مقدار کمی لاکتوز و مواد معدنی و پروتئینهای غیرحساس به اسید (پروتئینهای whey) میباشد.
در مدت تولید پنیر مقادیر زیادی whey تولید میشود. Whey محیط خوبی برای باکتریها میباشد چون دارای قند و پروتئین است و میزان اکسیژن بالایی دارد.
مراحل فرایند تولید پنیر:
این مراحل عبارتند از:
1- انعقاد 2- آبگیری 3- نمکزنی 4- رسیدن پنیر
رسیدن پنیر:
رسیدن پنیر به مفهوم تبدیل بیوشیمیایی ترکیبات لخته به وسیله آنزیم است. رسیدن پنیر یکی از پیچیدهترین پدیدههای بیوشیمیایی است که با هضم آنزیمی ترکیبات بنیادی لخته همراه است. سوبستراهای اصلی عبارتند از: کازئین، ماده چرب و بیش از همه جابهجایی ترکیبات محلول. فلورهای میکروبی لخته (که به مقدار قابل توجهی وجود دارند) به طور مرتب در طول زمان تغییر میکنند و موجب تغییر خصوصیات بیوشیمیایی میشوند. این تغییرها به لخته مشخصات جدیدی میبخشند و آنرا از حالت سفت و بدون طعم و مزه به لختهای با عطر، طعم، بافت و رنگ مشخص تبدیل میکنند. میکروارگانیزمها در رسیدن پنیر نقش عمدهای دارند. بنابراین، شناخت عوامل موثر در فعالیت آنها حائز اهمیت است. عوامل زیر در رسیدن پنیر نقش عمدهای را ایفا میکنند:
الف) تهویه: تهویه امکان تامین اکسیژن مورد نیاز میکروبهای سطحی را فراهم میکند.